رأس ألسنه فى بورسعيد

رأس ألسنه

من يوم ما قالو يا بورسعيد النشأه و التكوين

و من يوم ما مشيت فى الكنال حبه سفن

و احنا لينا طقوسنا ملك مش ملك ناس تانيين

لسه عايشه الذكريات مارحتش منا مع الزمن

و كتير عادات اخدينها م الخواجات

نرمى الازاز من كل بيت و الكوبايات

و نلقى السفن ماشيه و سارجه النور

ترمى التحيه بالزمامير و بالصواريخ

و من سنين و فكل سنه زى النهارده نتجمع

فى شارع الجمهوريه تقاطع 23 بالظبط

ما بين بيتزا بينو و القوقعه و ديليسيبس

و قبل السنه الجايه بثوانى نقف نقول

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

هييييييه

محمد شلبى

عيد اضحى سعيد..خروف العيد انتحر..

معلش بقى اتاخرت شويه فى البوست ده بس يللا بقى اهو انا لحقت اكتبه فى اخر يوم العيد يللا مش مشكله انا كاتب

حاجه كده على ما قسم

فى العيد

فى العيد عموما كلنا بنفرح

و الاضحى بقى بالذات له طعم خاص جدا

تطبيق لحد الصبح لميعاد اوان الصلاه

و نصلى عند البحر بين السما فى الخلا

يا اما فى الاستاد لو فتحه بوابته

و يفرشو الكزلاك و نصلى فى الملعب

و زمااااااااااااااااااااااااااان

و زمان فى حاره العيد بنركب البكاش

ولو قالولنل بلاش ده بيخطف الركاب

نعند و بنروحله و نبقى اول ناس

و كاننا قصدين عاوزينه يخطفنا

و تلاقينى وقت الدبيح واقف مشمر كوم

و افرد كفوفى الجوز و اعكهم فى الدم

و اطبع على الحيطه بالخمسه و العشره

و ارسم حاجات هبله و اكتب كمان اسمى

و اخرتها اروح البيت افطر و انام حبه

محمد شلبى

و القصيده دى بقى هديه لصاحبى محمد السلامونى صاحب مدونه بلدى بورسعيد

http://portsaid-m1.blogspot.com/

لانه كان صاحب الفكره

خروف العيد انتحر

خروف العيد انتحر من فوق سطوح بيتنا

مات و انتهى امره و مبقاش حلال دبحه

فسالنا ايه السبب قالولنا لا بعدين

دى حكايه مش وقتها و كلام يطول شرحه

صعبان عليا الخروف لانه كان طيب

مقدرش يصبر راح و اهو ربنا يسامحه

و سيبكو م الحكايات و تعالو نتجمع

نروح لصاحب الخروف نعزيه و نصالحه

و قالو سبب انتحاره كان ازمه نفسيه

و اتارى طلع الخروف سايبلنا و صيه

بيقولنا فيها يا معشر الخرفان

اتوصو بالجزار و استعجلو دبحه

محمد شلبى

بكبر

بكبر

اول مره احس انى بجد بكبر

و انى من دلوقتى فعلا هبقى راجل

حتى البنات ماعدوش لوذاذ

لا فى تليفونات و لا فى الخروج

حتى الخروج مبقاش له طعم

مابقتش بزعل لو هدوم العيد ماجتش

و لو أجت بلبسها قبل العيد

مابقتش بستنى العديه من الكبار

او هديه عيد ميلادى من الصحاب

اهو راح زمان الضحك والتهييس

يمكن يكون القلب عجز و لا مات

مابقتش انا اللى بطلع الاتوبيس

مابقتش انا اللى بغنى فى الرحلات

واحد و عشرين سنه و مالعواجيز

ماعدتش ليا نفس اتصور

و لا عدت قادر اقول تشييز

اول مره احس انى بجد بكبر

محمد شلبى

القهوه

القهوه

الدنيا قهوه و الناس قاعدين على القهوه

تنام و تاكل و تشرب و انت على القهوه

تفاح و باكو و اص هتشده عالقهوه

نار ناعمه نار خشنه هتلاقى فى القهوه

شاى نسكافيه قهوه ينسون و رز بللبن

كستر جيلى و كاكاوو ليمون و موز باللبن

فيروز و بيبسى وكاكولا اهو كله عالقهوه

اكبر خناق فى الكون تتخانقه عالقهوه

و لو رحت قعده صلح تقعدها عالقهوه

صاحبك هيستناك يستنى عالقهوه

تستنى صاحبك فين تستنى عالقهوه

دنا كنت خالى البال و عشان بقيت اهوى

سهرت طول الليل قاعد على القهوه

من حيرتى و التفكير شربت ميت قهوه

و شحات يمد اديه تلاقيه على القهوه

و كمان سعاده البيه م الصبح عالقهوه

و الواد حماده اللوز كان نصبه فى القهوه

و احمد سمير و الكوز ارضيه القهوه

حتى نجيب محفوظ كان غيته القهوه

اكترولاد البلد قاعدين على القهوه

و انا غير جميع الناس مقعدش عالقهوه

انا عندى تفكيرى و عندى احلامى

راجل جدع و اعجبك خلصت تعليمى

و اول ما اخلص جيش

هاقعد على القهوه

محمد شلبى

لو عالجيش..فنا خدت الاعفى

لو عالجيش مايهمنيش
عشت الحياه بالطول و العرض يمين و شمال
عملت كل اللى انا عاوزه و اللى ماعوزتوش
دلوقتى بقى جه وقت الجد خلاص يا عيال
انا مالنهارده هكون راجل و هخش الجيش
....................
انا بقى كنت مضايق اوى لما كتبت الكلام ده و كنت حاسس انى هخش الجيش و ابقى عسكرى اد الدنيا بس الحمد لله لما رحت اول فرز فى الزقازيق و الكلام ده كان يوم الاتين اللى فات.........اه ثو انى ... يومها الفجر كتبت القصيده دى
رايح فرز اول
النهاره الاتنين
موافق 12-11
الساعه 4 و نص
و قبل الفجر بدقايق
و معايا احمد مختار
و الولا حوده الرسام
و معانا ملفات ياما
و رايحين لمصير مجهول
خايفين لنروح مانجيش
ماشيين بالخطوه الثابته
و بنتقدم للجيش
.......
و بعد ما دخلنامركز التجنيد و كنا ملبوخين على الاخرمهو اصل احنا مدخلناش الجيش قبل كده و قعدنا نظبط فى الورق و الملفات و ...و هات 3 صور بطاقه على2 شهاده تخرج على واحده فيش جنائى على 3 فيش عسكرى على 4 مش عارف ايه..هيييييييييييييه و فى النهايه خلصنا الملف وهنقف فى الطابور و خد عندك بقى يا سيدى يمين و شمال وطلعو البلا على جتتنا و عند الكشف الطبى...على فكره انا كده بختصر كتيييييير اوى...المهم و عند الكشف الطبى طلعو نى انا و احمد مختار بس اعفاء طبى عشان الطول
ادونا جايزه اقصر 2 فى بورسعيد اما حو ده الفنان بقى معلش خد ترشيح ظابط احتياط ب
سنين و قالولى بعد كده تعالى يوم التلات الجاى الاعفى اللى هو بكره عشان كده كتبت قصيد هنزله بكره ان شاء الله بعد مارجع من الزقازيق و انا معايا الاعفى ان شاء الله
خدت الاعفى
الصحبه اهى قلت و احد و انا و احمد مضايقين
محمود خد ترشيح ظابط و باقله اكل سنتين
و اللهى ما كنت مصدق ان انا بقى هستلم الاعفى
و انى خلاص مش هتجند و محدش هيقوللى يا دفعه
و اهى اخر مره هروحها اصلى كرهت ابو الزقازيق
مافيهاش حاجه تطرى القعده ولا حاجه تبل الريق
رايحين بالقطر رجعنا بيجو و اللهى الشمس كلتنا
و رجعت سجدت و بوست الارض دا مفيش بقى زى بلدنا
و مفيش اجمل من شارعى و مفيش اطيب من بيتنا
راجع بالاعفى انا مبسوط اوى اوى اوى اوى اوى عالاخر
و مفيش اجدع من صاحبى و شارعى و بيتنا يا ناس مالاخر
اعفتى خدتها و انا ماشى بلا داخليه و حربيه
و لا صول يتنك حبه و لا ظابط يغلط فيا
بلا خدمه و زحفو شمس و قهر نهار مع ليل طوابير
فى مكان اثانيه تعدى سنه و الوقت بطىء و كتير
بعد ما خلصت حكايتىانا هاخد ديلى فى سنانى
انا خدت الاعفى فى جيبى و منيش هرجع هنا تانى
......................
وبعد ما خدت الاعفى و ارتحت كنت لسه زعلان على صاحبى ..محمود الدغيدى.. صاحب مدونه اشعه اسلاميه علشان اخد ترشيح ظابط احتياط و لكنه اتصل بيا فى فرز تانى و قاللى انه اخد تاجيل و الحمد لله
حوده خد تاجيل
مبروك يا حوده على التاجيل
فرحان يا عم ومين قدك
لا هتشكى هم ناموس الليل
و لا كان سنه يضيعو من عمرك
حققت رؤياك اهو يا جميل
فاهمنى طبعا و انا فاهمك
من قلبى و اللهى فرحانلك

محمد شلبى

كل سنه و انا طيب..عيد ميلاد شلبى انا..يتربى فى عزو

كل سنه و انا طيب

النهارده عيد ميلادى مش النهارده عشره من اكتوبر

ايوه تمام كده النهارده عيد ميلادى

و انا قررت اعمله على المدونه السنه دى

و ربنا يكرمنى بقىفى عيد ميلادى ان شاء الله ا

اعاده الله على بالخير و اليمن و البركات

ووفقنى فى حياتى العلميه و العمليه

و النفسيه و الزوجيه و الياضيه و الاجتماعيه والاقتصاديه

انا النهارده كملت 21سنه بالتمام والكمال

مش النهارده برده عشره عشره

ايوه صح تمام كده النهارده عيد ميلادى

يعنى انا دلوقتى اقدر اقدر اتحمل مسئوليه اى مصيبه اعملها

فقررت اكتب كلمتين كده بمناسبه هذه المناسبه

السعيده الكريمه الحميمه اليتيمه السليمه

فكتبت هذه القصيده

الجميله البريئه الصديقه الحريئه السنيئه اللفيئه

عيد ميلادى

فى العام الواحد و العشرين من عمرى الان

و ما دمت خلاص من حقى اللوقتى اشترى و ابيع

و بقيت المسئول الاول عن كل حياتى

و خلاص اصبح من حقى اللوقتى ماكونش رضيع

و مادام خلا م الصعب نعمل شىء

و م المستحيل من خوفنا يطلع صوت

انا منشكح انى لازلت برىء

بالبوت بخطى و لابس الظعبوت

انا بحتفل بقربى سنه م الموت

محمد شلبى

21 سنه

شراشيب..رمضان كريم..رمضان فى بورسعيد

شراشيب

بنتمناه و نستناه

نغنيله ونغنى معاه

نجيب فوانيس نزوقها

ننورها نروقها

و

نجيب شراشيب

نقصقصها نرصصها

من الجنبين على اللحبال

و نعمل بيها احلى اشكال

يا نعمل نجمه فى شارعنا

يا نكتب كلمه لها معنى

يااااه يا احلى ايام

بنتجمع هنا نسهر

نصوم نفطر و نتسحر

نجوع لكن نحبه اكتر

و نشرب ميه م القله

بتبقى احلى بتتغير

و فى شهر رمضان السعيد

و عندنا فى بورسعيد

بنعلق اعلام المصرى

فى حوارينا و شوارعنا

و فى بيوتنا و شبابيكنا

و لو فيه ماتش بنروحه

يفرحنا فنفرح بيه

يزعلنا ما نغلط فيه

و مانشتمشى

عشان صايمين مش اكتر

ده طعم اللمه فيه احلى

و لعب الكوره فيه يحلى

و لو سابنا و راح لبعيد

و من بعديه يجينا العيد

بنفرح بيه و نخرج فيه

لكننا بنزعل عليه

و يفوت يومين و نحن ليه

فنتمناه و نستناه

محمد شلبى

بورسعيد فى رباعيه

بورسعيد

البحر و المركب و المينا و الركاب

الهلب و الصارى و المرسى و الربان

البوصله و الدفه و مراكب الأنقاذ

طوق النجاه هى و الوجهه و العنوان

محمد شلبى

مابحبش اعيش فى الوهم

مابحبش اعيش فى الوهم
واتعلق بامال دايبه
مابحبش اقول انا هبقى و هبقى
وهبقى وهبقى وهبقى
خلصت خلاص المعهد
و يا دوب لسالى الجيش
و يا اما البس زى احمد
و يا اما اخرج و ماجيش
و اول ما رسالى على بر
هبدأ ادور على شغله

و اللى ماكنتش برضاه

و اللى ماحبتش اشتغله
دلوفتى خلاص هرجعله
علشان يسمح و اشتغله
و انعب و اشوف الويل

و املى بدمعى المناديل

و الشغل بذمه و جد
منا شغال صبح وليل

و اول بقى ما امسك قرش
و افتح مطعم ابو كرش
و المطعم هيكسبنى
و يجيبلى فلوس بالكوم
فاقرر انى اتجوز
و اكمل نص الدين
افرح بمراتى شويه
و اجيب عيل و اتنين
و يروحو مدارس خاصه
بس بعربيه دادى
منا لو عزيت على نفسى
عمرى ماعز على ولادى
و اول ما يخشو الجامعه
اعمل حفله انما ايه
و اول واحد يتخرج
يمسك احدى الشركات
يتدوك فيها شويه
عقبال م التانى يتخرج

امسكه شركه اخوه
و عشان البكرى اتدوك
يمسك مجموعه ابوه
و نشوف للواد ده عروسه
من بدرى زى ابوه
و نشوف للتانى عروسه
يتجوز زى اخوه
و ابقى اطمنت عليهم
والدور و الباقى عليهم
و ابدأ افضى انا للحجه
و هنطلع عمره و حجه
و ارتاح بقى و مليش حجه

و ابقى عملت اللى عليا
و من حقى ارتاحلى شويه
و انا هبدأ فى الحكايه دى
من بكره ان شاء الله
لأ هبدأ من دلوقتى
و أهو كله بأذن الله
بس اسحب ورق المعهد
و اعرف موقفى م الجيش

بس اسحب ورق المعهد

و اعرف موقفى م الجيش
مابحبش اعيش فى الوهم
و اتعلق بامال دايبه
مابحبش اقول انا هبقى و هبقى
وهبقى وهبقى وهبقى
مابحبش اعيش فى الوهم

محمد شلبى

و الدنيا بتمطر

و الدنيا بتمطر
بحس بدهشه و برعشه و كام احساس
بحس كانى عايز اجرى كده و خلاص
و بكون عايز ازعأ و اقول ميت ااه
و بحب ابص للمطره واقول الله
بحب لون لاسفلت فى المطره
و بعشق ريحه المطره فى الشارع
عصر الهدوم فى البيت و انا راجع
و فى الشارع .....
بنعشق لعب الكوره فى المطره
و صوت تزييق رجلينا عالاسفلت
بجد
بجد
بحس كانى عايز ارقص
عايز اغنى
و اعمل حاجات مايعملهاش واحد فى سنى
بحب اتشاقى و اتنطط
تزيد المطره اتزقطط
و اتجنن و اتعفرت
و حبه افرح
و حبه اعيط
و افرح و اعيط
و لما المطره بترو وح
بحس كانى كنت فى حلم
و فوقت منه
و عشان كده لازم اروح
قبل ماتأخر
و قبل الدنيا ما تكررها
و تمطر

محمد شلبى